Βασική επιλογή ήταν να γραφτεί το βιβλίο υιοθετώντας τις τεχνικές της αμερικανικής popular history. Δηλαδή ένα βιβλίο γραμμένο για το ευρύ κοινό (ζωντανό, συναρπαστικό) αλλά πολύ καλά τεκμηριωμένο, χωρίς επιστημονικές εκπτώσεις. Ο στόχος αυτός παρέμεινε μέχρι το τέλος. Δεν ξέρω αν πέτυχα να είναι η αφήγηση ενδιαφέρουσα, αλλά από την αρχή έθεσα ως στόχο το βιβλίο να παρουσιάσει τα πορίσματα της σοβαρής και πλούσιας ιστορικής έρευνας των τελευταίων δεκαετιών. Οχι μόνο να αποφύγει τον «ιστορικό λαϊκισμό» (νομίζω ο όρος ανήκει στον Σπύρο Ασδραχά), αλλά να αποτελέσει ένα είδος αντίδοτου στην «παράδοξη εθνικιστική – δημαγωγική ιστορική εικόνα» (όπως πετυχημένα την ονομάζει ο Γκούναρ Χέρινγκ).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή