Τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της χώρας μας τον αποδέχονται οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις. Στρατηγικό συμφέρον θεωρείται η δυτική επιλογή και αυτό πραγματώνεται από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις. Τα δομικά στοιχεία του κοινωνικοοικονομικού συστήματος επίσης δεν αμφισβητούνται. Αλλωστε σε ένα πυκνό πλέγμα διεθνούς και πάντως διευρωπαϊκού καπιταλισμού, τι περιθώριο αποκλίσεων έχει μια μικρή οικονομία όπως η ελληνική; Η ουκρανική κρίση, πέραν όλων των άλλων, δεν συμφέρει οικονομικά-ενεργειακά καθόλου. Οταν όμως, έστω κρύα και απρόθυμα, συμμορφώνονται οι μεγαλύτερες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία) στην, προφανώς, βλαπτική για την Ευρώπη επιλογή, η Ελλάδα τι να κάνει; Κάπως έτσι, στενεύουν οι δυνατότητες εναλλακτικών πολιτικών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή