«Με το σήμερα ή με το χθες»

Το Μαξίμου μετακινείται ταχέως σε θέση αντεπίθεσης στο πολιτικό τερέν. Αναθεωρήσεις προτεραιοτήτων, ανασύνταξη αφηγημάτων και διλημμάτων προς τους πολίτες, πιθανοί ελιγμοί και σίγουρα πάντως μια στρατηγική μετωπικής σύγκρουσης σε όλα τα επίπεδα με την αξιωματική αντιπολίτευση έρχονται πλέον μπροστά. Η κυβέρνηση φαίνεται να ανασχεδιάζει την τακτική της μετά τον εγκλωβισμό της (πολιτικά, επικοινωνιακά, διαχειριστικά) στην πίεση της «Ελπίδας», έπειτα από το σφυροκόπημα για την αποτυχημένη διαχείριση του χιονιά στην Αττική, αλλά και ύστερα από τους ήπιους τόνους που πρόκρινε απέναντι στην κριτική των πολιτικών αντιπάλων της, συγκριτικά με τα ντεσιμπέλ που έχει ανεβάσει εξαρχής σε παλιότερες περιόδους ισχυρής αμφισβήτησης της επιτελικότητάς της. Με την ίδια ταχύτητα που δημοσίως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδειχνε έως τώρα ότι αφήνει κάτω το γάντι Τσίπρα για πρόωρες εκλογές και το επίμονο συριζαϊκό σύνθημα «παραιτηθείτε», αποφάσισε να σηκώσει το γάντι της πρότασης δυσπιστίας. Τη στροφή Μαξίμου δείχνουν τόσο η γρήγορη επίσημη αντίδρασή του αμέσως μόλις αποκαλύφθηκαν οι προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα, το περιεχόμενό της και η συμφωνία για άμεση έναρξη της τριήμερης διαδικασίας στη Βουλή. Επιπλέον ανεβάζει τους τόνους απέναντι στον αρχηγό του Κινήματος Αλλαγής Νίκο Ανδρουλάκη, χρεώνοντάς του «επιδερμική προσέγγιση» απέναντι σε σοβαρά θέματα αλλά και «αντιφατική στάση» και «στροφή στα αριστερά» σε ό,τι αφορά τις πρώτες τοποθετήσεις του για την πρόταση δυσπιστίας.