H κρίση στην Ουκρανία, η οποία, μεταξύ άλλων, πιστοποιεί ότι οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί μακροπολιτικού χαρακτήρα έχουν επανέλθει στο προσκήνιο και δημιουργούν μια εντελώς νέα πραγματικότητα και για την περιοχή μας. Τα περιφερειακά ζητήματα, περιλαμβανόμενων και των ζητημάτων ασφάλειας (και αναποφεύκτως και τα Ελληνοτουρκικά), προσεγγίζονται πλέον μέσα από την οπτική αυτού του ανταγωνισμού. Γεγονός που, μεταξύ άλλων, επιβάλλει (για τις ΗΠΑ) ομαλές σχέσεις και επαναφορά της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο (ως διακριτή περιφερειακή δύναμη) και τον τερματισμό αντιμετώπισής της ως «παραστρατημένης χώρας». Η νέα αυτή πραγματικότητα χρωματίζει επίσης διαφορετικά και τη στάση/σχέση των ΗΠΑ απέναντι στην Ελλάδα. Επενδύσαμε τα τελευταία χρόνια σε υπερβολικά υψηλό βαθμό στις ΗΠΑ για την ασφάλειά μας. Αλλά ας μην περιμένουμε και πάρα πολλά. Η Ελλάδα θα πρέπει να διερωτηθεί τώρα, κάτω από τις νέες συνθήκες, τι ακριβώς την έκανε ισχυρή χώρα μεταπολιτευτικά και τι μπορεί να την κάνει ακόμη ισχυρότερη σήμερα. Πάντως όχι η σχέση με τις ΗΠΑ, όσο σημαντική κι αν είναι. Ισχυρή την έκαναν τρεις κυρίως παράγοντες (εκτός από την εσωτερική οικονομική, πολιτική και αποτρεπτική ισχύ – ήπια δύναμη, κ.λπ.):
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ