Βάθρο

Αλλά και να υπογραμμίσει τις ομοιότητές τους – τόσο σε επίπεδο κυβερνητικής πρακτικής όσο και σε εκείνο του ρητορικού ύφους – που ευτελίζουν την πολιτική ζωή. Βέβαια, οι κακές κοινοβουλευτικές γλώσσες είχαν να του προσάψουν πως με την επιμονή του να μιλήσει με φόντο τον δρύινο διάκοσμο του Κοινοβουλίου την ημέρα που διεξάγεται μια από τις κορυφαίες κοινοβουλευτικές διαδικασίες αποπειράθηκε κι αυτός να υποβαθμίσει τον θεσμό ο οποίος είναι επιφορτισμένος με τον έλεγχο της εκάστοτε κυβέρνησης. Προσπάθησε, επιμένουν, να τον χρησιμοποιήσει σαν σκηνικό για τις κομματικές του επιδιώξεις. Η αλήθεια είναι μάλλον κάπου στη μέση. Η έλλειψη βουλευτικής ταυτότητας σώζει πράγματι τον πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ από τα τηλεοπτικά πλάνα των κοκορομαχιών – και του δίνει την ευχέρεια να τοποθετείται πάντα από περιβάλλοντα όπου η πιθανότητα λάθους, εξαιτίας του εκνευρισμού που ενδέχεται να προκαλέσει η αλληλεπίδραση με τον αντίπαλο, είναι μηδενική. Από την άλλη, όμως, του στερεί το βάθρο που μοιράζονται οι υπόλοιποι αρχηγοί – κι η συμβολική δύναμη του τελευταίου δύσκολα αναπληρώνεται με σκηνογραφικά ευρήματα. Το μειονέκτημα, άρα, μπορεί να μετατραπεί σε ατού μόνο εν μέρει.