O Χέγκελ ήταν πολύ τυχερός άνθρωπος: το 1806 βρέθηκε, άγνωστος ακόμη αυτός, κοντά στον έφιππο Ναπολέοντα που μόλις είχε κατακτήσει την Ιένα και ο αυτοκράτορας δεν τον ποδοπάτησε με το άλογό του. Μπόρεσε μετά λοιπόν να περιγράψει τη σκηνή σαν προσωπική του συνάντηση με «την ψυχή της ιστορίας» και στη συνέχεια να υπερασπιστεί τους «ιστορικούς ανθρώπους» (σαν τον Ναπολέοντα, τον Αλέξανδρο, τον Ιούλιο Καίσαρα) απέναντι σε όσους αποδίδουν ταπεινά κίνητρα (μεγαλομανία, απληστία, βιαιότητα) στα κατορθώματα τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή