ΤΟ ΣΗΜΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Ενα από τα βασικά προνόμια μιας κυβέρνησης, πρωτίστως μιας αυτοδύναμης κυβερνητικής πλειοψηφίας, είναι ότι ελέγχει τον εκλογικό χρόνο. Εκείνη αποφασίζει πότε θα στηθούν κάλπες – αν οι εκλογές έρθουν πριν την ώρα τους ή εάν θα εξαντληθεί ο συνταγματικός βίος της Βουλής, ώστε να κλείσει μαζί και ο κυβερνητικός κύκλος. Με εξαίρεση την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, καμία πρόταση μομφής από την πλευρά της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να οδηγήσει στις κάλπες. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει χρησιμοποιήσει (το 2015) το μοναδικό χαρτί που βρίσκεται, υπό περιστάσεις, στα χέρια της αντιπολίτευσης για πρόωρες εκλογές και γνωρίζει καλά ότι οι προτάσεις δυσπιστίας υπηρετούν επικοινωνιακούς στόχους, καθώς δεν αλλάζουν τα δεδομένα. Μόνο που με την πρόταση της περασμένης εβδομάδας ενδεχομένως να ενεργοποίησε αντανακλαστικά που θα μπορούσαν να βγάλουν τον ίδιο εκτός προγράμματος. Είναι προφανές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα πάει σε εκλογές επειδή το ζητεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα επιλέξει τον χρόνο της κάλπης, κρίνοντας πότε είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή για την κυβέρνηση. Και από την προχθεσινή σύγκρουση στη Βουλή είναι εξίσου πιθανό τα σημαντικότερα να κρύβονται σε όσα δεν αναφέρθηκαν. Η σιωπή Μητσοτάκη, ο οποίος απέφυγε αυτή τη φορά κάθε σχόλιο για τον εκλογικό ορίζοντα, ξαναδιαβάζεται ήδη και στον έβδομο όροφο της Κουμουνδούρου.