Χρειάζεται απόδειξη η κακοποίηση;

Η ποινική διαδικασία είναι σε μεγάλο βαθμό μια αποδεικτική διαδικασία, έστω και εάν στην ιστορία αυτό πήρε διαφορετικές σημασίες, από την επιδίωξη να ομολογήσει ο ένοχος αυτό που ούτως ή άλλως οι διώκτες του θεωρούσαν δεδομένο ότι είχε διαπράξει έως τη νεωτερική αντίληψη που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στα αντικειμενικά πειστήρια. Ωστόσο, θα ήταν λάθος να δούμε ένα φαινόμενο, όπως όλες οι παραλλαγές της σεξουαλικής κακοποίησης και βίας, απλώς και μόνο ως ζήτημα που κρίνεται με βάση τα πειστήρια. Οχι γιατί δεν πρέπει να υπάρχουν κανόνες που εκτός των άλλων να σέβονται και το τεκμήριο αθωότητας ή κατάλληλα πρωτόκολλα που να μπορούν να τεκμηριώσουν αδικήματα όπου το βασικό πειστήριο είναι ένα βαθιά τραυματικό υποκειμενικό βίωμα. Αλλά γιατί το ερώτημα που προηγείται της ποινικής αντιμετώπισης είναι εάν παραδεχόμαστε την ίδια την ύπαρξη του προβλήματος.