Δεν άλλαξε το παραμικρό

Η γη σίγουρα δεν γυρίζει μόνο γύρω για κάποιον από εμάς αλλά υπάρχουν στιγμές που πιστεύω πως σταματάει σαν να μας ξυπνάει από τον λήθαργο και περιμένει να δει τι θα κάνουμε. Παρατηρεί. Προχθές σταμάτησε με τη δολοφονία του Αλκη. Κουράζει το «ποτέ ξανά», το «δεν ξεχνώ», τίτλοι που εμφανίζουμε όλοι στα στόρι μας και στα σάιτ μετά από ένα περιστατικό δολοφονίας. Πιτσιρικάς προσπαθούσα να αποφύγω πέτρες μετά από παιχνίδι ερασιτεχνικού πρωταθλήματος Αρης – ΠΑΟΚ ενώ οι πάντες σφύριζαν κλέφτικα,  μεγάλωσα και προσπαθώ να αποφύγω ακόμα πέτρες διαφορετικές αλλά εξίσου κοφτερές. Δεν άλλαξε το παραμικρό. Στην πόλη μας πάει να γίνει θεσμός μια δολοφονία τον χρόνο για οπαδικους λόγους. Μου ζητάνε να εξηγήσω κάτι το οποίο δεν μπορώ γιατί είναι το αυτονόητο. Δεν με νοιάζει τι ομάδα είσαι, με νοιάζει τι κάνω εγώ για να υποστηρίξω τη δική μου ομάδα. Ομάδες, φίλαθλοι, πρόεδροι, παίκτες, παράγοντες, εξουσία, Αρχές, όλοι μας φταίμε. Ο κόσμος αλλάζει αλλά εμείς εκεί,  στάσιμοι. Πολλές φωνές, τις περισότερες φορές, οι λάθος δίνουν το σύνθημα για την παρακμή του αθλητισμού. Λύσεις; Μηδενική ανοχή σε οποιαδήποτε μορφή βίας. Ακαδημαϊκή μόρφωση στα παιδιά μας για το τι πρεσβεύει ο αθλητισμός. Αυστηρή νομοθεσία. Κοινωνικές δράσεις των συνδέσμων όλων των ομάδων. Ολα γίνονται -εδώ πήραμε το Euro 2004 αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε; Χθες, όχι σήμερα. Χθες. Αντίο στον Αλκη.