Ποιότητα ζωής

Στο οικογενειακό μου περιβάλλον έχω ένα ζευγάρι που ζει στο Λονδίνο, σε πολύ καλή περιοχή και σε διαμέρισμα που αντιστοιχεί στην επιτυχημένη επαγγελματική του πορεία. Ωστόσο η έλευση του δεύτερου παιδιού έφερε σκέψεις για επαναπατρισμό. Πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα μεγαλώσουν καλύτερα στην Ελλάδα, θα μάθουν ελληνικά και θα είναι κοντά στους παππούδες. Αν βρουν, λοιπόν, απασχόληση που αντιστοιχεί στις σπουδές και στην εμπειρία τους, θα επιστρέψουν, γνωρίζοντας ότι δεν θα έχουν απολαβές Λονδίνου, αλλά και δεν θα συμβιβαστούν με έναν μισθό που θα θεωρείται απλώς «καλός». Λογικά, όταν με το καλό επαναπατριστούν, θα μείνουν στα προάστια, θα επιλέξουν ιδιωτικό σχολείο για τα παιδιά και θα έχουν ιδιωτική ασφάλιση Υγείας. Ο καιρός δεν συγκρίνεται με εκείνον του Λονδίνου, ούτε οι δυνατότητες για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου, παρέα με φίλους και, το κυριότερο, κοντά στην οικογένεια. Για το συγκεκριμένο ζευγάρι, πράγματι, η Ελλάδα προσφέρει «καταπληκτική ποιότητα ζωής», όπως έγραψε στο Τwitter ο Πρωθυπουργός, σηκώνοντας αντιδράσεις. Και νομίζω ότι το tweet του Μητσοτάκη σε τέτοιο κόσμο απευθύνεται. Σε καλοπληρωμένα στελέχη που θα επαναπατριστούν έχοντας λυμένα κάποια βασικά προβλήματα. Ναι, υπό αυτήν την έννοια, η Ελλάδα προσφέρει υπέροχη ποιότητα ζωής ή, πιο σωστά, υψηλό επίπεδο διαβίωσης. Εχει ωραίο καιρό και φυσικό τοπίο, πιο ανοιχτούς ανθρώπους και, ασφαλώς, είναι πάντα η πατρίδα σου. Αλλά και έτσι, ο ισχυρισμός του Μητσοτάκη έχει κάποια κενά καθώς η ποιότητα ζωής δεν σημαίνει το ίδιο για όλους. Αν θέλεις να γυρίσεις σε μία χώρα με  ικανοποιητικές δημόσιες υποδομές εκπαίδευσης για τα παιδιά σου, αξιοπρεπές σύστημα Υγείας και ένα κράτος που λειτουργεί επαγγελματικά και στην ώρα του, τότε, δυστυχώς, η Ελλάδα δεν προσφέρει, ακόμα, καταπληκτική ποιότητα ζωής. Ομως ήδη αντιλαμβάνεται ότι εκεί βρίσκεται το αφήγημα για το μέλλον της. Στην ποιότητα ζωής που θα προσελκύσει ανθρώπους για να εργαστούν και να δουλέψουν εδώ. Μην εστιάζετε μόνο στην Αθήνα. Φανταστείτε τι θα μπορούσε να γίνει στη Νότια Κρήτη με την εγκατάσταση ανθρώπων και επιχειρήσεων που θα λειτουργούσαν πάνω στις απαραίτητες υποδομές. Αν δεν είναι αυτό το μέλλον μας, τι άλλο θα μπορούσε να είναι;