Ενα αυστηρό, σχεδόν αποστειρωμένο, λευκό σκηνικό επέλεξε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος για να στήσει τη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς «Τσέρνομπιλ, ένα χρονικό του μέλλοντος». Μοναδικά αντικείμενα επί σκηνής ένα βουνό παπούτσια σκεπασμένα από τη σκόνη-προϊόν της πυρηνικής έκρηξης, μια προθήκη με ραδιενεργό χώμα και μια στοίβα από παλιές μπομπίνες (;). Σύντομα το λευκό σκηνικό «ντύνεται» από βιντεοπροβολή, ενώ τα «εκθέματα» λειτουργούν ως αξιοθέατα ενός μουσείου που σχεδιάζεται ως υπενθύμιση της τραγωδίας του Τσέρνομπιλ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή