Η συζήτηση για την οπαδική βία επανέρχεται στο προσκήνιο όποτε υπάρχει θύμα ή κραυγαλέο περιστατικό το οποίο υποχρεώνει τη δημόσια σφαίρα να ασχοληθεί μαζί της. Τότε η συζήτηση επικεντρώνεται ξανά σε μια αστυνομική κατά βάση λογική που προσπαθεί να εντοπίσει τους ενόχους και στην καλύτερη των περιπτώσεων αναδεικνύει τους μηχανισμούς που συνδέουν τις πρακτικές βίας με τον τρόπο που είναι οργανωμένος ο επαγγελματικός αθλητισμός, ενώ στη χειρότερη κατρακυλά στην ταυτολογία της συζήτησης περί ανομίας και γενικής παραβατικότητας. Αυτό που λείπει είναι μια συζήτηση για τους μηχανισμούς και τις διεργασίες που σπρώχνουν νέους (και όχι μόνο) σε αυτές τις πρακτικές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ