Τιμωρία και σωφρονισμός

Μετά την ανακοίνωση της ποινής στον κατηγορούμενο για την υπόθεση ανάρτησης ερωτικού βίντεο χωρίς τη συγκατάθεση της συντρόφου (πέντε χρόνια φυλακή με αναστολή), και έπειτα από μια ανάρτηση του αναπληρωτή καθηγητή στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, Βασίλη Τζεβελέκου, ρώτησα τη γνώμη του. Τι νόημα έχει μια ποινή που, ουσιαστικά, δεν θα εκτιθεί; Μου απάντησε: «Θα πω – μάλλον παρακινδυνευμένα, διότι δεν είναι το αντικείμενό μου – ότι όσο οι ποινές είναι φουσκωμένες, χωρίς να συνεπάγονται όμως πραγματικά στέρηση ελευθερίας, μικρό νόημα έχουν και λίγο επιτυγχάνουν τον σκοπό τους. Καλύτερα μικρές ποινές (αυτές που ο Τύπος θα χαρακτήριζε «χάδι») οι οποίες να οδηγούν σε κράτηση/στέρηση ελευθερίας, εννοείται σε σύγχρονα σωφρονιστικά καταστήματα που να εξασφαλίζουν ανθρώπινες συνθήκες. Τι είναι πιο αποτρεπτικό; Πέντε χρόνια με αναστολή ή τρεις μήνες στη φυλακή; Δεν χρειαζόμαστε αυστηροποίηση των ποινών (ιδίως ως αντίδραση σε γεγονότα και υπό την πίεση της κοινής γνώμης). Χρειαζόμαστε νομίζω μικρές, πραγματικές ποινές που να λειτουργούν αποτρεπτικά και παιδευτικά».