Στην ιστορία του κινηματογράφου η Ουκρανία έχει ξεχωριστή θέση, με το Κίεβο να αποτελεί ένα από τα πολιτιστικά κέντρα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας αρχικά και στη συνέχεια της Σοβιετικής Ενωσης. Κατά τις δεκαετίες 1920-1930 τα στούντιο στο Κίεβο προώθησαν τα πρώτα πειραματικά έργα της πρωτοπορίας του κινηματογράφου δίνοντας ώθηση στη νέα τέχνη που αναδυόταν εκείνη την εποχή. Το ουκρανικό σινεμά εξακολουθεί να ανθεί, όπως δείχνουν οι αριθμοί παραγωγής της τελευταίας πενταετίας – με περισσότερες από 30 ταινίες ετησίως – και η διεξαγωγή κινηματογραφικών φεστιβάλ. Με το Molodist festival να συγκεντρώνει νέους κινηματογραφιστές που δείχνουν τις ταινίες τους εκεί. Αξίζει να δείτε πέντε από αυτές:
n «Ο άνθρωπος με την κινηματογραφική μηχανή» (1929): Το χωρίς συγκεκριμένη πλοκή βουβό ντοκιμαντέρ θεωρείται μία από τις σημαντικότερες ταινίες της πρώιμης περιόδου, χάρη στην οπτική και ποιητική αφήγησή του. Ο Τζίγκα Βέρτοφ, ο σκηνοθέτης του, δεν έχει λάβει τα εύσημα που του αξίζουν για την εξέλιξη του κινηματογράφου.
n «Σκιές των ξεχασμένων προγόνων» (1965): Η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους του Σεργκέι Παρατζάνοφ είναι μια σουρεαλιστική ματιά στη ζωή των Χούτσουλς, μιας ομάδας Ουκρανών που ζουν στα Καρπάθια Ορη. Ο Παρατζάνοφ επέμεινε και η ταινία δεν μεταγλωττίστηκε στα ρωσικά και σε συνδυασμό με τις πλούσιες παραδοσιακές φορεσιές και τα έθιμα που απεικονίζονται σε αυτήν απέκτησε ένα υψηλό επίπεδο αυθεντικότητας. Ουκρανοί εθνικιστές εκείνης της εποχής την επέκριναν λέγοντας ότι η ονειρική ατμόσφαιρα της ταινίας απείχε από την κουλτούρα τους.
n «Feathered Dreams» (2012): Η Ουκρανία είναι ένας δημοφιλής προορισμός για αφρικανούς φοιτητές πανεπιστημίου, λόγω του σχετικά χαμηλού κόστους και του σταθερού επιπέδου εκπαίδευσης. Η ταινία του Αντριου Ρόζεν εξερευνά τη ζωή αυτής της κοινότητας αφρικανών φοιτητών στην Ουκρανία.
n «The Guide» (2014): Σε σκηνοθεσία Ολες Σάνιν, διαθέτει την όμορφη κινηματογράφηση που προσκαλεί για συγκρίσεις με τις ταινίες του Αντρέι Ταρκόφσκι. Είναι η μόνη ουκρανική ταινία που προτάθηκε για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία στα Οσκαρ.
n «My Thoughts Are Silent» (2019): Το οδοιπορικό ενός νεαρού άνδρα και της μητέρας του μεταφέρει πολλά από τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι Ουκρανοί σήμερα. Ο σκηνοθέτης της, ο 30χρονος Αντόνιο Λούκιτς, θεωρείται μία από τις πιο συναρπαστικές νέες φωνές στον ουκρανικό κινηματογράφο.