Να διευκρινίσω, κατ’ αρχάς, ότι το σημείωμα που ακολουθεί δεν είναι βιβλιοκριτική, γι’ αυτό και αδιαφορεί για τους κανόνες της. Είναι μάλλον μια επιστολή που γράφεται για προσωπικούς λόγους, τους οποίους δεν έχω κανένα λόγο να κρύψω. Συγκεκριμένα, στις 5 το πρωί του Σαββάτου, προτού χαράξει, τελείωσα (στα ξένα) το βιβλίο του Μαζάουερ για την Ελληνική Επανάσταση, που έχει εκδοθεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Σπανίως, ένα βιβλίο Ιστορίας μού έχει προκαλέσει τέτοια συγκίνηση, ώστε να νιώθω την ανάγνωσή του ως εμπειρία, από εκείνες που προκαλούν εσωτερικές μετακινήσεις σε ιδέες και αισθήματα. Αντί, λοιπόν, να πιάσω έναν προς έναν τους φίλους μου τηλεφωνικώς και να να τους μιλώ για το βιβλίο, προτίμησα να το κάνω γραπτώς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή