Πρωτογενή πλεονάσματα

Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της περιόδου των μνημονίων ήταν η επικύρωση την άνοιξη του 2014 της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος 0,8% του ΑΕΠ για το 2013. Ηταν το πρώτο φως στο τούνελ. Ο στόχος που είχε τεθεί από την αρχή της περιπέτειας, το 2010 είχε γίνει πράξη. Με τα πλεονάσματα άλλαζε η τάση του χρέους. Αντί να αυξάνεται χωρίς φρένο, άρχιζε να συγκρατείται. Αυτά το 2014. Λίγους μήνες μετά ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και η οικονομία ξεκίνησε ξανά από την αρχή. Μια «τσάμπα» νέα προσαρμογή με πολλά δισεκατομμύρια νέων μέτρων. Τη στιγμή που η δουλειά τελείωνε και χώρες που με αντίστοιχα προβλήματα όπως η Κύπρος, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία προχωρούσαν, εμείς ξαναμπαίναμε στην ίδια κατάσταση. Ξανά από την αρχή μια νέα ζημιά, που στο ποδόσφαιρο θα την έλεγαν «αυτογκόλ και μάλιστα χωρίς πίεση του παίκτη που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του». Ξεκίνησε, λοιπόν, μια νέα προσπάθεια επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων. Ξανά νέα μέτρα. Αυξήσεις φόρων, μειώσεις δαπανών. Νέα μείωση αυτού που σήμερα καταγγέλλει την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών.