Οι εραστές του λιγνίτη

Είναι γνωστό ότι είμαστε ένας λαός που μας αρέσει να εξυμνούμε το παρελθόν μας. Ασχετο αν ήταν καλό ή κακό. Μας αρέσει να το εξωραΐζουμε και να αναπολούμε περασμένες εποχές, ακόμα και αν αυτές ήταν «μαύρες και άραχνες». Φτάσαμε στο σημείο πριν από μερικά χρόνια ορισμένοι να φλερτάρουν με την ιδέα επιστροφής στη δραχμή. Ασχετο αν ακόμα και στα καλύτερά της ήταν ένα αδύναμο νόμισμα, που πρόσφερε διψήφια ποσοστά πληθωρισμού και επιτοκίων δανεισμού. Ηταν παλιό, ήταν καλό, πίστευαν κάποιοι που ευτυχώς δεν ήταν η πλειοψηφία. Τις τελευταίες εβδομάδες η νέα φάση αναπόλησης επεκτάθηκε στον λιγνίτη. Οσο απίστευτο και αν φαίνεται, στους πολλούς, βρέθηκαν άνθρωποι δυστυχώς, οι περισσότεροι προερχόμενοι από την Αριστερά, οι οποίοι εξυμνούν την καύση λιγνίτη. Βάζουν στην ίδια ζυγαριά και συγκρίνουν τη χρήση κάρβουνου, με άλλα καύσιμα. Στο μυαλό τους η ανάγκη συγκράτησης των τιμών του ρεύματος υπερισχύει της προστασίας του περιβάλλοντος. Αλλο αν και αυτός ο συλλογισμός είναι λάθος. Γιατί τα στοιχεία δείχνουν ότι ο λιγνίτης, που δεν θα έπρεπε να μπαίνει καν στη συζήτηση για το ενεργειακό κόστος, εκτός των άλλων είναι και το ακριβότερο καύσιμο.