Η Ιστορία έχει το πιο γόνιμο χωράφι για να φυτέψεις υποθέσεις. Ας πούμε, λοιπόν, ότι στη Ρωσία δεν ηγείται ο Πούτιν, αλλά ένας τύπος που είναι πιστό αντίγραφο του Τραμπ. Δεν σας κάνει ο Τραμπ επειδή είναι πολύ παρδαλός για Ρώσος; Ας κρατήσουμε τον Πούτιν, λέγοντας ότι η ψυχική του υγεία χρήζει παρακολούθησης. Πώς, αλήθεια, θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα στην Ουκρανία; Ο Πούτιν έβαλε κάτω τον ισολογισμό της κρίσης, μέτρησε κέρδη και πιθανές ζημιές. Αν όμως το θυμικό και η λογική του ήταν σε οριακό σημείο, η κρίση, από άσκηση γεωπολιτικών ισορροπιών, θα εξελισσόταν σε προσωπικό παραλήρημα πλανητικής ισχύος. Διότι, προσέξτε, δεν μιλάμε για τον Κιμ που, αν το παρατραβήξει, θα φάει μια καρπαζιά από το Πεκίνο. Μιλάμε για τον ηγέτη της Ρωσίας που κυβερνά με ήθη και πυγμή δικτάτορα, χωρίς κανένα αντίβαρο ελέγχου, χωρίς κουλτούρα λογικής αντίδρασης από την πλευρά του προσωπικού. Αυτό επιβεβαιώνεται και επικοινωνιακά. Λέμε ότι από τη μία είναι η Δύση και από την άλλη ο Πούτιν, όχι η Ρωσία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή