Τις τελευταίες ημέρες, τόσο ο τούρκος πρόεδρος όσο και ο υπουργός Εξωτερικών εκκίνησαν το επικοινωνιακό σπινάρισμα του περιεχομένου των προσεκτικά προετοιμασμένων επιστολών του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Τουρκίας στα Ηνωμένα Εθνη (Ιούλιος και Σεπτέμβριος 2021). Με πολιορκητικό κριό το καθεστώς της αποστρατιωτικοποίησης και με περίπου εξήντα χρόνια καθυστέρησης (άρα σιωπηρής αποδοχής), τίθεται αμφισβήτηση της κυριαρχίας ή/και αλλαγή της κυριαρχίας μεγάλων ελληνικών νησιών (Βόρειο και Ανατολικό Αιγαίο, Δωδεκάνησα). Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του εξαιρετικά έμπειρου Φεριντούν Σινιρλίογλου, έγκριτοι συνάδελφοι έχουν συστηματικά αποδομήσει τον πυρήνα της τουρκικής επιχειρηματολογίας. Αλλά και για τους λιγότερο μυημένους, έστω και αν ληφθεί υπόψη η πλέον διασταλτική ερμηνεία των σχετικών άρθρων των Συνθηκών Λωζάννης και Παρισίων, η παραχώρηση κυριαρχίας με όρους, προϋποθέσεις και αιρεσιμότητες θα εξακολουθήσει να αποτελεί το φαντασιακό περιτύλιγμα μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας. Σε διαφορετική περίπτωση, τέτοιες απόψεις θα είχαν προ δεκαετιών υιοθετηθεί από το κυρίαρχο κεμαλικό κατεστημένο. Αντιθέτως, παρέμειναν ανενεργές και περιχαρακωμένες εντός των σκληρών πλην περιθωριακών του συνιστωσών.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή