Ηταν μια γυναίκα που φυλακίστηκε, βασανίστηκε και δολοφονήθηκε γνωρίζοντας ότι η επανάσταση που είχε ονειρευτεί δεν επρόκειτο να έρθει ποτέ. Ηταν όμως και μια γυναίκα που βαριόταν τις κομματικές συνεδριάσεις, αγαπούσε τα ζώα, έκλαιγε διαβάζοντας ρομαντικά μυθιστορήματα και ερωτευόταν με πάθος κάθε τρία χρόνια, λέει για τη Ρόζα Λούξεμπουργκ η Σώτη Τριανταφύλλου, μεταφράστρια του graphic novel της Κέιτ Εβανς «Κόκκινη Ρόζα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη. Στην πραγματικότητα, υποστήριζε ένα είδος «ελεύθερου έρωτα» πολύ πριν από τα παιδιά των λουλουδιών. Και στη ρομαντική της ζωή εφάρμοζε τον ίδιο ηθικό κώδικα με την πολιτική της δράση. «Αν δεν μ’ αγαπάς πια, πρέπει να μου το πεις ανοιχτά», έγραψε σε ένα από τα τελευταία της γράμματα στον Γιόγκιχες. Γι’ αυτήν, η σεξουαλική ειλικρίνεια και η προσωπική αυτονομία πηγαίνουν μαζί.