Το Κίεβο, το resto με ελληνική υπογραφή, οι ολιγάρχες

Το βλέμμα ολόκληρου του κόσμου είναι στραμμένο στα σύνορα Ρωσίας – Ουκρανίας. Ο Λευκός Οίκος και το State Department παρακολουθούν με προσοχή τις κινήσεις του Βλαντίμιρ Πούτιν. Μεγάλη ένταση, τεράστια ανησυχία, οι πρόεδροι Αμερικής και Ρωσίας δεν σκοπεύουν να μιλήσουν (τηλεφωνικά) μεταξύ τους. Τελικά θα εισβάλλει η Ρωσία στην Ουκρανία; Οι περισσότεροι είναι βέβαιοι ότι θα γίνει κάτι τέτοιο, απλά ο Πούτιν ψάχνει την αφορμή. Ο απλός κόσμος φοβάται, συγκεντρώνει τρόφιμα στο σπίτι του, σκέφτεται πώς θα μπορέσει να προφυλαχθεί, να σώσει τη ζωή του αν υπάρξει επίθεση των Ρώσων, υπάρχουν όμως και εκείνοι οι οποίοι είχαν τη δυνατότητα να εγκαταλείψουν τη χώρα. Οι ουκρανοί μεγιστάνες του πλούτου αναχώρησαν με τα ιδιωτικά τους αεροπλάνα για … άλλη γη, άλλα μέρη. Διαθέτουν πάρα πολλά χρήματα ώστε να ζήσουν μακριά μια άνετη, λαμπερή ζωή, μέχρι να περάσουν οι επικίνδυνες ημέρες. (Μπορεί βέβαια και να μην επιστρέψουν ποτέ στο Κίεβο). Θυμάμαι ότι στο παρελθόν είχα επισκεφθεί την πρωτεύουσα της Ουκρανίας με αφορμή μια παράσταση μπαλέτου. Ειλικρινά δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε σαν χώρα. Αυτό που μου έκανε πραγματικά εντύπωση είναι ότι οι κάτοικοι χαμογελούσαν από ελάχιστα έως καθόλου. Ακόμα και αυτοί οι πωλητές στα καταστήματα. Ευγενικοί αλλά εντελώς ψυχροί και απόμακροι. Ισως βέβαια κάπως έτσι να είναι η νοοτροπία τους. Εντύπωση μου είχε προκαλέσει ότι υπήρχαν δύο-τρεις exclusive boutiques Chanel, η πολυτελέστερη όλων ετοιμαζόταν σε κεντρικό δρόμο, με τα συνεργεία να έχουν αναλάβει δουλειά.