H Ρόζα Λούξεμπουργκ ήταν, φυσικά, θιασώτης της σοσιαλιστικής επανάστασης. «Κόκκινη Ρόζα» την έλεγαν. Ηταν όμως και μια παθιασμένη γυναίκα, που ερωτευόταν συχνά και τη γοήτευαν η λογοτεχνία, τα λουλούδια, η μουσική, ο ήλιος και η φιλοσοφία. «Αν μπορούσα να φιλήσω τώρα το γλυκό σου στόμα, δεν θα φοβόμουν καμιά δουλειά, μωρό μου», έγραψε σε ένα από τα χίλια γράμματα στον σύντροφό της Λέο Γιόγκιχες. Και σε ένα άλλο παραπονιόταν: «Οταν ανοίγω τα γράμματά σου και βλέπω έξι σελίδες γεμάτες με συζητήσεις για το Πολωνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα κι ούτε μια λέξη για την καθημερινή ζωή, αισθάνομαι αδυναμία».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή