Λιγνίτης και ακρίβεια

Εχουμε φθάσει σε ένα σημείο που τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή έχουν αρχίσει να προκαλούν απίστευτη αύξηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και μια γενικότερη ακρίβεια στα καταναλωτικά προϊόντα. Είναι φανερό πως οι επιστημονικές αδυναμίες στην εκτίμηση των πραγματικών διακυμάνσεων στο κλίμα συνοδεύονται από τραγικά λάθη στη μελέτη των οικονομικών δεδομένων για τις επιπτώσεις των μέτρων καταπολέμησης των ρύπων στην οικονομία. Η στροφή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), στο φυσικό αέριο (που κι αυτό όμως είναι ορυκτό και ρυπογόνο) και στην κατάργηση του άνθρακα και του λιγνίτη έγινε χωρίς κάποια σοβαρή οικονομική εκτίμηση των συνεπειών. Το αποτέλεσμα γίνεται απελπιστικά καταστροφικό με τις κυβερνήσεις να σηκώνουν τα χέρια και να ομιλούν για διεθνή, δηλαδή εισαγόμενη, κρίση. Ομως οι αποφάσεις για κατάργηση του λιγνίτη, που η Ελλάδα έχει σημαντικά δικά της αποθέματα, και εξαγορά ρύπων από άνθρακα, που από 6-7 ευρώ τον τόνο κοντεύει τα 100 ευρώ, προκλήθηκαν από την ΕΕ στην οποία συμμετέχουμε και συμπράξαμε. Μάλιστα κάποιες χώρες, λ.χ. η Γερμανία, κατοχύρωσαν το δικαίωμα να καίνε λιγνίτη μέχρι το 2040, ενώ εμείς προχωρήσαμε ήδη στην ουσιαστική του κατάργηση! Αλλα κράτη μάλιστα, εκτός ΕΕ, χρησιμοποιούν ακόμη άνθρακα κι άλλα ρυπογόνα ορυκτά (Κίνα, Ρωσία, Αυστραλία).