Τα πάνω κάτω έχουν φέρει η πανδημία, η ενεργειακή κρίση και ο πληθωρισμός στην Ευρωπαϊκή Ενωση και την ευρωζώνη. Η κρίση του 2008-2012 μας είχε συνηθίσει σ’ ένα μοτίβο όπου ο παραγωγικός Βορράς κουνούσε το δάχτυλό του στον ανθρωπογενή Νότο ο οποίος έδινε μικρότερη σημασία στην παραγωγικότητα και στη δημοσιονομική πειθαρχία. Ο Βορράς έχει στη φαρέτρα του την παραγωγικότητα, την πολυπλοκότητα του παραγωγικού προτύπου και ένα καλό δημοσιονομικό ιστορικό όπου οι άμεσοι φόροι έχουν έναν σημαντικό ρόλο. Ο Νότος είχε στη διάθεσή του κυρίως τον εκτεταμένο τουριστικό τομέα, σημαντική παρουσία μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ένα όχι πολύ καλό δημοσιονομικό ιστορικό που τον κάνει να εξαρτάται πολύ περισσότερο από την ευρωπαϊκή νομισματική πολιτική της ΕΚΤ. Οταν μάλιστα ξέσπασε η επιδημία και σε διεθνές επίπεδο επιχειρούνταν να διατυπωθούν προβλέψεις για την πορεία της ανάπτυξης, πολλές εκτιμήσεις υιοθέτησαν την άποψη ότι η ύφεση στον Νότο θα ήταν βαθύτατη το 2020 και η ανάκαμψη θα είχε ένα σχήμα όπου ο δεξιός βραχίονας θα περιέγραφε μία πολύ πιο αργή κίνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή