Η διαγραφή του συμπολιτευόμενου ευρωβουλευτή, που ωσάν μοναχικός καουμπόι του ιδεώδους φιλελευθερισμού τιτίβιζε αντιπολιτευτικά πιο γρήγορα κι από τη σκιά του, έγινε δεκτή στη διαδικτυακή δημόσια σφαίρα περίπου ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Λογικό, δεν χρειαζόταν να έχει κανείς εσωτερική πληροφόρηση από τα άδυτα της Πειραιώς ή τα ενδότερα του Μαξίμου για να στοιχηματίσει ότι ήταν ζήτημα χρόνου να βρεθεί εκτός ΝΔ ο Γιώργος Κύρτσος. «Μόνος του, άλλωστε, το προσπαθούσε σχεδόν καθημερινά», λένε οι άσπονδοι εσωκομματικοί του φίλοι. Οι ακόμη σκληρότεροι επικριτές του από τη γαλάζια ομάδα στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, μάλιστα, επέμεναν εδώ και καιρό στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες τους πως η σοσιαλμιντιακή δόξα που τού προσέφεραν τα αιχμηρά για την κυβέρνηση σχόλια «τον απασχολεί περισσότερο από τα καθήκοντα του στην Ευρωβουλή». Ο Γιώργος Κύρτσος ήταν για εκείνους ο ορισμός αυτού που οι αγγλοσάξονες αποκαλούν «loose cannon» – ένα πολιτικό όπλο, το οποίο κάποιος δεν φρόντισε να ασφαλίσει ώστε να αποφευχθούν οι μπαλοθιές.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ