Το πιθανότερο είναι να μην το αντιληφθήκατε, αλλά το Σάββατο έγινε μια πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία. Ηταν από τις πορείες που οι αστυνομικοί είναι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες. Διαδηλωτές και πανό από τον χώρο της Αριστεράς κατήγγειλαν το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και τον ιμπεριαλισμό για την κρίση στην Ουκρανία. Και επειδή είχα όρεξη να μπω στο Fight Club, δηλαδή να φάω ξύλο, αναρωτήθηκα στα social για ποιον λόγο η πορεία γίνεται προς την αμερικανική πρεσβεία, όταν η Ρωσία ετοιμάζεται να ξεκινήσει πόλεμο. Ομολογώ ότι απόλαυσα τη συνέχεια. Διότι ξεπετάχθηκαν μερικές δεκάδες διεθνείς αναλυτές με δημοκρατικές ευαισθησίες που άφησαν για λίγο τον αγώνα για τη γιαγιά στο σουπερμάρκετ και βάλθηκαν να μου εξηγήσουν. Αν γίνει πόλεμος, είπαν, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στη Δύση που θέλει να αποσπάσει την Ουκρανία από τα νύχια της αρκούδας και να φυτέψει πυραύλους στραμμένους προς τη Μόσχα. Τόλμησα να ρωτήσω έναν-δύο τι γίνεται με το δικαίωμα της Ουκρανίας να προσδιορίσει η ίδια τη θέση της, να κάνει μια επιλογή που δεν είναι μόνο αμυντική, αλλά και πολιτισμική. Ελαβα απαντήσεις που αντιμετωπίζουν την Ουκρανία περίπου όπως το θύμα βιασμού που εγκαλείται επειδή προκάλεσε με το ντύσιμό του. Κοινώς, θα πρέπει να σεβαστεί τη γεωγραφική ιδιαιτερότητα και να πορευτεί κατά πώς ορίζει ο ισχυρός γείτονας. Από δίπλα παρατίθεται και το γνωστό επιχείρημα για τους ναζί στην Ουκρανία, λες και στη Ρωσία κυβερνάει ο Γκάντι.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ