Η συναυλία είχε μια συγκινητική αρτιότητα. Ο μαέστρος διηύθυνε ιδανικά την ορχήστρα του στην Ενάτη Συμφωνία του Μπετόβεν, οι σολίστ τραγούδησαν με ύψιστη εκφραστικότητα το An die Freude του Φρίντριχ Σίλερ, η χορωδία ήταν συγκλονιστική. Ενας φίλος, και βαθύς γνώστης της μουσικής, διέκρινε μια «ανατολικότητα» στην εκτέλεση, τον παραξένεψε το πάθος που χαρακτήριζε το πρώτο βιολί, δεν συνηθίζεται αυτό στις δυτικές ορχήστρες μου είπε, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή