«Παίρνει κανείς ένα κομμάτι χαρτί, ή και ό,τι να ‘ναι, χαρτόνι, πίνακα, μια επίπεδη σανίδα, και με ό,τι βρει πρόχειρο που να τον εξυπηρετεί αρχίζει να σημειώνει τις λέξεις που εκφράζουν ό,τι έχει στο μυαλό του. Αυτή είναι η αναρχική φάση του γραψίματος. Η άδεια επιφάνεια μπορεί να κάνει το μυαλό να δειλιάσει, μπορεί να είναι αδύνατο να ελευθερωθεί το πνεύμα. Να γράφετε, να γράφετε οτιδήποτε. Το πιο πιθανό είναι να μην έχει καμιά αξία, και ποτέ δεν είναι δύσκολο να καταστρέψει κανείς γραπτά κείμενα. Αλλά είναι απόλυτα αναγκαίο, για να γράψει κανείς κάτι αξιόλογο, να κρατάει ρευστό τον νου και να τον ελευθερώνει στη διαδικασία».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή