Οι Ευρωπαίοι δηλώνουν σε όλους τους τόνους έτοιμοι να βγάλουν το μπαζούκας των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Θεωρητικά το Κρεμλίνο θα έπρεπε να ανησυχεί, μια κι οι εμπορικές σχέσεις ΕΕ και Ρωσίας είναι 10 φορές περισσότερες από τις αμερικανορωσικές μπίζνες. Αλλά ο επικεφαλής της διπλωματίας του σχολιάζει την απειλή χαλαρά, σχεδόν με παθητική επιθετικότητα. «Το έχουμε», λέει, «συνηθίσει. Γνωρίζουμε ότι οι κυρώσεις θα μας επιβληθούν έτσι και αλλιώς, σε κάθε περίπτωση. Με ή χωρίς λόγο». Η λαβροφική άνεση δεν είναι ανεξήγητη κι η πειστικότερη ερμηνεία της δεν βρίσκεται τόσο στους αυτοκρατορικούς ιδεασμούς του προϊσταμένου του μακροβιότερου υπουργού Εξωτερικών, όσο στα διλήμματα με τα οποία έχει έρθει αντιμέτωπη η Ευρώπη κατά τη διάρκεια της τωρινής ρωσο-ουκρανικής κρίσης. Παρότι υπάρχουν φωνές εντός των συνόρων της που ευαγγελίζονται τον αποκλεισμό της Ρωσικής Ομοσπονδίας απ’ το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα, η Ενωση κινδυνεύει να καταλήξει να χρηματοδοτεί τα στρατιωτικά σχέδια του Βλαντίμιρ Πούτιν μέσω των πληρωμών της στην Gazprom.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ