NON PAPER

Ενα απόγευμα, σε μια καφετέρια

Την παρομοίωση έκανε φίλος, προσκείμενος στην Αριστερά γενικά και στον ΣΥΡΙΖΑ ειδικά, του οποίου μάλιστα η καριέρα είχε εντυπωσιακή ανέλιξη επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ημασταν όμως πλέον στο 2018 (δεν θυμάμαι πριν ή μετά την εκατόμβη στο Μάτι) όταν πια η προοπτική να ξανακερδίσουν εκλογές φυλλορροούσε και κάποιοι είχαν αρχίσει την αυτοκριτική – έστω κι αν την έκαναν για τα μάτια του κόσμου. «Σκεφτείτε» έλεγε «δύο τύπους από την “περιφέρεια” της Αθήνας που ένα απόγευμα σκάνε μύτη σε μια καφετέρια του κέντρου. Νέα παιδιά αλλά μέτριας εμφάνισης και κάτω του μετρίου αισθητικής. Χωρίς πνεύμα, με χονδροειδές χιούμορ, χωρίς άλλα στοιχεία γοητείας, αυτό που λέμε “καληνυχτάκηδες”. Σε ένα από τα διπλανά τραπέζια κάθεται μια φοβερή γυναίκα. Εντυπωσιακή εμφάνιση, εντυπωσιακό στυλ, όλα τα μάτια είναι καρφωμένα επάνω της. Οι δύο τύποι, πάνω σε μια κρίση όχι τόσο αυτοπεποίθησης, μάλλον θράσους μετά χαβαλέ, αποφασίζουν να της την πέσουν. Σιγά, δεν έχουν να χάσουν τίποτα, για την πλάκα το κάνουν, δεν ελπίζουν ότι θα γίνει κάτι, είναι άλλωστε συνηθισμένοι στις χυλόπιτες. Τότε όμως συντελείται το θαύμα στο οποίο ούτε οι ίδιοι δεν πιστεύουν και, κάθε τόσο, τσιμπιούνται για να δουν αν αυτό που τους συμβαίνει είναι αληθινό. Η γυναικάρα υποκύπτει στο φλερτ τους. Γίνεται ζευγάρι με τον έναν – δεν έχει σημασία με ποιον, ο όποιος άλλος γίνεται κουμπάρος with benefits».