Η μέρα για τη Μαρία Ρέτσα, την 20χρονη κτηνοτρόφο στον Γαβαλά, ένα ορεινό χωριό επτά χιλιόμετρα έξω από το Αλιβέρι Ευβοίας, αρχίζει λίγο πριν από τις 06.00. Οταν όλοι οι συνομήλικοί της κοιμούνται, η Μαρία ξεκινά από το σπίτι με τα πόδια για να πάει ως τους στάβλους, εκεί που η οικογένειά της φυλάει, αιώνες τώρα, τα γίδια και τα πρόβατα. Την ίδια διαδρομή έκανε σε όλη του τη ζωή και ο πατέρας της, Δημήτρης, και πριν από εκείνον ο παππούς της και ακόμα πιο πριν ο προπάππος της, καθώς όλοι τους ήταν κτηνοτρόφοι. «Πρώτα φτιάχνω τις τροφές μέχρι να έρθει ο πατέρας μου να ταΐσει σκυλιά, κουνέλια, γάτες, κότες. Μετά περνάω στις ταΐστρες για να βάλω φαΐ στα πρόβατα, μετά πάω στις γίδες και μέχρι να φάνε ο πατέρας μου καθαρίζει το μέρος που κοιμούνται τα ζώα. Μέχρι τις 5.30 με 6 το απόγευμα που πέφτει ο ήλιος, βγάζω τα ζώα για την καθημερινή τους βοσκή. Τελειώνουμε κατά τις 7. Μετά πάω σπίτι, κάνω μπάνιο, τρώω και άμα έχω όρεξη κι έχει καλό καιρό, πάω βόλτα στο χωριό» λέει στα «ΝΕΑ» η 20χρονη που από όταν θυμάται τον εαυτό της είχε την ίδια επιθυμία: «Ηθελα να γίνω κτηνοτρόφος, να έχω 1.000 γίδια. Από οκτώ χρονών είμαι μέσα στα ζώα. Το πρώτο που έμαθα ήταν να αρμέγω. Παλιά τα άρμεγα μαζί με τον πατέρα μου, τώρα τα έχω αναλάβει όλα εγώ».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή