«Τραγούδια που συνοδεύουν για μια ζωή»

Το 1965 ο Μίκης Θεοδωράκης γράφει το «Μαουτχάουζεν». Το παρουσιάζει τον Μάιο του 1988 έχοντας δίπλα του τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, στον ίδιο τον τόπο του μαρτυρίου στις εγκαταστάσεις του ομώνυμου ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στην Αυστρία, για πρώτη φορά σε ένα είδος παγκόσμιας πρεμιέρας. Σε εκείνη την ιστορική συναυλία, παρουσία τού τότε ομοσπονδιακού καγκελάριου της Αυστρίας Φραντς Βρανίτσκι, το μνημειώδες έργο είχαν ερμηνεύσει στα ελληνικά η Μαρία Φαραντούρη, στα εβραϊκά την Ελινόαρ Μοάβ Βιντιάδη και στα γερμανικά η Ανατολικογερμανίδα Γκίζελα Μάι. Τη συναυλία είχαν παρακολουθήσει δεκάδες χιλιάδες προσκυνητές από όλη την Ευρώπη τιμώντας τη μνήμη των 122.797 θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, ανάμεσά τους και 3.700 Ελληνες που είχαν αφήσει την τελευταία τους πνοή στα κρεματόρια του Μαουτχάουζεν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.