Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2006: Πίσω από τα γυαλιά πρεσβυωπίας της η ηλικιωμένη υπάλληλος έμοιαζε σαν να είχε βάλει κάποιο στοίχημα με τον εαυτό της. Λες και βάλθηκε να μην επιτρέψει ούτε μια έκφραση στο πρόσωπό της πριν πείσει – με νοήματα – το άτακτο πλήθος να εναρμονιστεί με τους κανόνες της: Να στοιχηθούν σε μια σειρά που θα καταλήγει μπροστά από τα βασίλειό της που δεν ήταν παρά ένα ταλαιπωρημένο τραπέζι και μια ξύλινη «σχολική» καρέκλα. Να έχουν όλοι το διαβατήριό τους στα χέρια. Και βέβαια να περιμένουν υπομονετικά για τη στρογγυλή «βίζα» που θα τους επιτρέψει να δουν πίσω από τους υγρούς και λερωμένους τοίχους ενός αεροδρομίου που έμοιαζε σαν να το είχε ξεχάσει ο χρόνος. Να βάλεις Ελληνες σε σειρά; Χαράς στο κουράγιο της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή