Καθόμαστε με τον συνθέτη Παναγιώτη Καλαντζόπουλο στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου της Κυψέλης σε μια θάλασσα ουζερί και στεκιών και σκέφτομαι πως τα σύγχρονα «Φτηνά τσιγάρα» θα γράφονταν εδώ αλλά με κινητά και μάσκες και σε μια Αθήνα airbnb. Είναι είκοσι δύο χρόνια από την ταινία που τελικά έγινε θρύλος και ο Ρένος Χαραλαμπίδης – δημιουργός της – και ο Καλαντζόπουλος – συνθέτης της – ξανασυναντιούνται σε μια εντελώς άλλη Αθήνα. Τώρα η ταινία εκείνη έχει γίνει ρομαντική οπερέτα στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής σε σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου και σε λιμπρέτο του Πέτρου Βουνισέα. Οι δύο δημιουργοί έχουν κάνει εν τω μεταξύ τη δική τους πορεία και ο κόσμος μας έχει ολοκληρωτικά γίνει ψηφιακός. Ομως και η ρομαντική σπίθα μένει και εκείνη η μαγεία της τυχαίας συνάντησης που γέννησε ένα βαθιά δημοφιλές έργο. Για όλα αυτά ο Καλαντζόπουλος κάνει διάλειμμα από το φαγητό του στις Νοστιμιές της Μαίρης και ανοίγουμε το μαγνητόφωνο – υπό τους ήχους της καμπάνας του Αϊ-Γιώργη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή