Πρώτα ήταν η προσφυγική κρίση, την οποία τώρα σχεδόν νοσταλγούμε, έχοντας βιώσει τις αλλεπάλληλες κρίσεις που τη διαδέχθηκαν και ήσαν χειρότερες. Η υγειονομική, καταρχάς, που ακόμη διαρκεί, αλλά σταδιακά την ξεχνάμε, γιατί δεν αντέχουμε άλλο. Επειτα, είχαμε τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης: πυρκαγιές, πλημμύρες και τα συμπαρομαρτούντα, που είναι σαφές ότι ήλθαν για να μείνουν. Κατά πόδας και η ενεργειακή με την εκτόξευση των τιμών και, τώρα, με τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, έρχεται να προστεθεί και μια ιστορικής σημασίας διεθνής κρίση, με άγνωστες ακόμη τις συνέπειές της στην οικονομία και τη διεθνή τάξη πραγμάτων. Αν μη τι άλλο, με όλα αυτά αποκτήσαμε μια στωικότητα, που μας επιτρέπει να αναρωτιόμαστε, ψύχραιμα πλέον, τι άλλο θα τύχει σε αυτή την κυβέρνηση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή