Ο πόλεμος δεν είναι το φόρτε της Ευρώπης, δεν τον επιδιώκει. Τα έθνη της έζησαν δύο πολύνεκρους πολέμους στα εδάφη της κατά τον εικοστό αιώνα και δεν θα ήθελαν να ξαναζήσουν. Το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα ευρωπαϊκά έθνη συντάχθηκαν κάτω από το όραμα μερικών οραματιστών της πολιτικής για μια υπερεθνική οντότητα που θα επενδύει στην ειρήνη και όχι στις πολεμικές συγκρούσεις. Κάπως έτσι άρχισε η ωραία περιπέτεια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μιας ομοσπονδίας κρατών με ανοιχτά εσωτερικά σύνορα, που επενδύουν στη γνώση, στην καινοτομία, στην πρόοδο – όπου ανήκει και η Ελλάδα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή