Νίκησε κατά κράτος ο Παναθηναϊκός την ΑΕΚ το βράδυ της Κυριακής στη Λεωφόρο, γιατί νίκησε κατά κράτος ο Γιοβάνοβιτς τον Γιαννίκη στη «μάχη» των πάγκων. Και το έκανε γιατί εκτός απ’ το ότι ο προπονητής του Παναθηναϊκού είναι άριστος στο διάβασμα του αντιπάλου, εκμεταλλεύτηκε και τα λάθη του αντιπάλου του. Ο Γιαννίκης θα έπρεπε να γνωρίζει πως οι ανοιχτοί χώροι στο γήπεδο είναι… βούτυρο στο ψωμί του Παναθηναϊκού. Και ιδιαίτερα αυτή την περίοδο που Αϊτόρ και Παλάσιος είναι σε τέτοια κατάσταση. Γνώριζε πως ο Γιοβάνοβιτς είχε μεν τις απουσίες των Βιγιαφάνιες και Μαουρίσιο, αλλά αυτό θα έφερνε στο γήπεδο τον Αλεξανδρόπουλο. Αρα μεγαλύτερη ταχύτητα και περισσότερα τρεξίματα στη μεσαία γραμμή.

Δεν έκανε τίποτα για να το αντιμετωπίσει. Και το 3-0 διαμορφώθηκε από προσπάθειες αυτών ακριβώς των παικτών. Ενα κερδισμένο πέναλτι του Αλεξανδρόπουλου, μια κόντρα επίθεση σε ανοιχτό γήπεδο με τον Παλάσιος, μια σέντρα του Αϊτόρ για το πλασέ του Ιωαννίδη. Σαν να τον τιμώρησε το ποδόσφαιρο για το πώς πήγε να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό, θεωρώντας πως η επιθετική του γραμμή και η ποιότητα που έχει εκεί θα ήταν αρκετή για να τον οδηγήσει στη νίκη.

Ο Γιαννίκης αργά ή γρήγορα θα φύγει από την ΑΕΚ γιατί πλέον δεν μπορεί να τον σηκώσει το κλίμα. Είχε μια ελπίδα να γυρίσει την κατάσταση αν περνούσε στο Κύπελλο και διασφάλιζε μέσω των ντέρμπι την τρίτη θέση της βαθμολογίας. Πλέον κινδυνεύει να χάσει ακόμα και αυτό. Και η ευθύνη βαραίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό πια τον έλληνα προπονητή. Δεν είναι ο μόνος. Οταν η ΑΕΚ θα αποφασίσει να αλλάξει προπονητή, θα πρέπει να ασχοληθεί και με περισσότερα εσωτερικά θέματα. Αν θέλει να μπει στο νέο της γήπεδο με φιλοδοξία και ελπίδα για κάτι καλύτερο.