Η πρεσβεία, ο βασικός μέτοχος του ΟΛΘ και η διαφάνεια

Διερωτώμαι τις τελευταίες μέρες αν έχει χτυπήσει συναγερμός στην αμερικανική πρεσβεία λόγω της προέλευσης του βασικού μετόχου του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, Ιβάν Σαββίδη, με αφορμή τις εξελίξεις στο Ουκρανικό. Το λέω γιατί ήταν η πρώτη που είχε «σηκώσει» το θέμα αυτό και πολύ δυναμικά μάλιστα τότε, με αρκετές παρεμβάσεις του πρέσβη Πάιατ, στις οποίες διατύπωνε ερωτηματικά περί «διαφάνειας» και επιλογής στρατηγικών εταίρων. Ανέτρεξα, για παράδειγμα, σε ομιλία του στις 4 Δεκεμβρίου του 2017 σε ημερίδα του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, που είχε πει καθαρά ότι «βλέπουμε τις δυσκολίες που έχουν ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, όπως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, όπου δεν είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι ιδιώτες επενδυτές και από πού προέρχονται τα χρήματά τους». Ενώ, λίγο καιρό μετά, στις 24 Ιανουαρίου του 2018, ερωτηθείς σε συνέντευξή του για την ανησυχία του για την οικονομική επιρροή του ρωσικού παράγοντα στην Ελλάδα, είχε υπογραμμίσει ότι οι ΗΠΑ πιστεύουν στην «κρατική ρυθμιστική εποπτεία με πολύ υψηλό επίπεδο διαφάνειας και κάποιες ρωσικές επενδύσεις δεν τα έχουν αυτά». Επιβεβαιώνοντας ρητά ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης «ένα ιδιαίτερα σημαντικό παράδειγμα» μιας τέτοιας επένδυσης, αναφέροντας αμφιβολίες για την προέλευση του κεφαλαίου. «Εχω ακούσει για ρωσικές τράπεζες που δεν έδωσαν πίστωση» είπε, μεταξύ άλλων, προσθέτοντας ότι «κανείς δεν έχει μπορέσει να απαντήσει επαρκώς τα ερωτήματα που έχω θέσει». Τώρα με το Ουκρανικό δεν τα θυμούνται πια αυτά; Σημειώνω πάντως ότι υπερατλαντικές πηγές μου αυτές τις μέρες σχολίαζαν ότι ο Ιβάν Σαββίδης δεν έχει σπεύσει να τοποθετηθεί για τις εξελίξεις.