Η τρέχουσα δικαστική επικαιρότητα, αυτή που ξεφεύγει από τις αίθουσες των δικαστηρίων και τροφοδοτεί ακόμη και την πιο σκληρή πολιτική αντιπαράθεση, επικεντρώνεται σε απαξιωτικές αναπαραστάσεις και συνδηλώσεις για τη σχέση της δικαιοσύνης με την εκτελεστική εξουσία. Ετσι εδραιώνεται μια διάχυτη – και υποτιμητική για τους πολλούς και άξιους δικαστικούς λειτουργούς – καχυποψία ως προς τον σεβασμό των συνταγματικών επιταγών της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας. Το απαισιόδοξο κλίμα επιτείνουν δομικές αδυναμίες και χρόνιες δυσλειτουργίες, όπως οι καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, που με ιδιαίτερη συχνότητα καταγράφονται και ως καταδίκες της χώρας μας για την παραβίαση του άρθρου 6 (δίκαιη δίκη) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το Δικαστήριο του Στρασβούργου μας προειδοποιεί ότι «Justice delayed is Justice denied». Παράλληλα, η αποτελεσματική λειτουργία της δικαιοσύνης συνδέεται, ως θεσμική προϋπόθεση, με ευρύτερες μεταρρυθμίσεις και την κοινωνική συνοχή, την οικονομική ανάπτυξη και τη διασφάλιση επενδύσεων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή