Είναι λογικό ο μεγαλύτερος αριθμός ουκρανών προσφύγων να καταφεύγει στην Πολωνία, η οποία μέχρι τώρα έχει υποδεχθεί 400.000 Ουκρανούς. (Μέσα σε μία μόνον ημέρα, την περασμένη Δευτέρα, 100.000 ήσαν εκείνοι που διέσχισαν τα σύνορα). Λογικό, καθώς τα σύνορα με την Πολωνία βρίσκονται μακριά από τις εμπόλεμες ζώνες, αλλά δεν παύει να είναι και μία ειρωνεία, αν το κοιτάξεις από τη σκοπιά της Ιστορίας. Το λέω, επειδή η εθνική ταυτότητα των Ουκρανών – αυτή που βλέπουμε τώρα να εκδηλώνεται με ηρωισμό που μας προκαλεί συγκίνηση και θαυμασμό – διαμορφώθηκε μέσω του ιστορικού ανταγωνισμού των Ουκρανών όχι μόνον με τους Ρώσους της Μόσχας, αλλά και με τους Πολωνούς συγχρόνως. Θυμίζω, σε όσους υπέστησαν το τραύμα στην παιδική ηλικία τους να διαβάσουν τον «Ταράς Μπούλμπα» του μεγάλου Γκόγκολ (Ουκρανός και αυτός), ότι ο αγώνας των Κοζάκων και η τρομακτική βία που εκλύει στρέφονται κατά των πολωνών αριστοκρατών, αυτοί είναι οι καταπιεστές στην περίφημη νουβέλα του Γκόγκολ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή