Αν η εισβολή στην Ουκρανία ξεκίνησε για να επαναφέρει στην ευρύτερη ρωσική οικογένεια (μαζί με τη Λευκορωσία του Λουκασένκο) την άτακτη, παραστρατημένη «αδελφή χώρα», το αποτέλεσμα της επίθεσης είναι, όπως όλα δείχνουν, ευθέως αντίστροφο. Μέσα στη φωτιά του πολέμου φαίνεται να γεννιέται ένα ισχυρότερο εθνικό ουκρανικό αίσθημα και να ανοίγει ένα βαθύτατο χάσμα με τη Μόσχα του Πούτιν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή