ουσική και τραγούδια, ξέφρενοι ρυθμοί, σκηνική υπερκινητικότητα, φωνές, ένταση: μια παράσταση που ξεκινά με δύναμη και θέλει να τα σαρώσει όλα. Μια παράσταση που θέλει να σχολιάσει (και) τη σημερινή πραγματικότητα, μπολιάζοντας το έργο με νύξεις της επικαιρότητας μέσα από την επιθεωρησιακή της σκηνική αποτύπωση. Μια παράσταση που καλά κάνει και ακολουθεί τα βήματα του συγγραφέα με τη λαϊκότητά της. Μόνο που για να γίνει αρεστή επιλέγει τελικά να χάσει την ουσία της. Δίνει στο κοινό αυτό που θέλει να ακούσει και αποφεύγει να το προβληματίσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή