Η οδυνηρή διαπίστωση ότι το πρώτο θύμα κάθε πολέμου είναι η αλήθεια, επειδή οι πολεμικές επιχειρήσεις συνοδεύονται πάντα και από μια μάχη προπαγάνδας που καταλήγει στην κατασκευή αφηγημάτων που συχνά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, έχει επαναληφθεί σε όλες τις περιπτώσεις όπου μπαίνουν εμπόδια στην προσπάθεια για μια στοιχειωδώς αντικειμενική ενημέρωση ή όπου επιδιώκεται να υπάρχει το είδος μονομερούς «embedded» πληροφόρησης, που πρωτοείδαμε στον πόλεμο στο Ιράκ το 2003. Ομως, φοβάμαι ότι υπάρχει και ένας μεγαλύτερος κίνδυνος σε έναν πόλεμο, όπως είναι αυτός που βλέπουμε οδυνηρά να εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες, και αυτός αφορά την ίδια την ικανότητα της σκέψης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή