Πριν από έξι μέρες το Netflix έκανε μια έξυπνη επιχειρηματική κίνηση. Ανέβασε μια παλιά παραγωγή του που η ρωσική εισβολή έκανε ξανά επίκαιρη: το ντοκιμαντέρ «Winter on Fire», το οποίο διηγείται την ιστορία του Μαϊντάν. Η επίσημη πρεμιέρα είχε γίνει στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2015, και στο Φεστιβάλ του Τορόντο της ίδιας χρονιάς πήρε το βραβείο του κοινού για το καλύτερο ντοκιμαντέρ. Οι κριτικοί κινηματογράφου το είχαν υποδεχθεί θετικά – παρότι αρκετοί επεσήμαναν ότι ο σκηνοθέτης αποφεύγει να δώσει το ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο χιλιάδες Ουκρανοί διαμαρτύρονταν για την απόφαση του Γιανουκόβιτς να μην υπογράψει τη συμφωνία σύνδεσης της χώρας με την ΕΕ μέχρι να κατορθώσουν να τον ανατρέψουν. Κι όμως, στα πλάνα και τις συνεντεύξεις μπορεί κανείς να διακρίνει την ανάγκη ενός λαού να δραπετεύσει από το σοβιετικό του παρελθόν σε ένα ευρωπαϊκό μέλλον. Και να ακούσει τι σκέφτονται οι γενιές που γεννήθηκαν την περίοδο της ανεξαρτησίας, από το 1991 και μετά, οι οποίες γαλουχήθηκαν με στιβαρή πεποίθηση στην κρατική υπόσταση της Ουκρανίας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ