Η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε αναγνωρίσει το Κόσοβο υπό απείρως ευνοϊκότερες συνθήκες: μετά την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου (ΔΔ, 2010), που σαφώς διαχώριζε την περίπτωση του Κοσόβου από την παράνομη ανεξαρτητοποίηση των κατεχομένων της Κύπρου. Σλοβακία και Ρουμανία, όπως τότε αναμενόταν, πιθανότατα θα ακολουθούσαν την Αθήνα στην αναγνώριση του Κοσόβου, οι αντιδράσεις Σερβίας και Ρωσίας θα ήταν αμελητέες, ενώ ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός όλων των Δυτικών Βαλκανίων θα ενισχυόταν αισθητά. Η Αθήνα επέλεξε, αντίθετα, την πολιτική της αδράνειας, εναποθέτοντας τις ελπίδες της σε μια συμφωνία Βελιγραδίου – Πρίστινας που δεν ήρθε ποτέ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή