Το σύνδρομο του Ιkea και το τέλος μιας εποχής

Η Σβετλάνα Σαποβάλιαντς θυμάται καθαρά την πρώτη της επίσκεψη στο πρώτο κατάστημα Ikea που άνοιξε στη Ρωσία, το 2000. Ηταν 25 χρόνων, όπως και ο σύζυγός της, ζούσαν σε ένα «φριχτό» διαμέρισμα στη Μόσχα και ξόδεψε 4.000 ρούβλια – «κάτι σαν το ένα τρίτο του μισθού μου» – αγοράζοντας διάφορα μικροπράγματα. Αργότερα, όταν το ζευγάρι κατάφερε να αγοράσει δικό του σπίτι, το επίπλωσαν εξ ολοκλήρου με έπιπλα Ikea, σε ένα στυλ το οποίο η ίδια περιγράφει ως «Μόσχα – Παρίσι – Νέα Υόρκη». «Ερχονταν φίλοι και έλεγαν “ουάου!”», θυμάται. Η 47χρονη, πλέον, σύμβουλος επιχειρήσεων ζει ακόμα στη Μόσχα και επέστρεψε την περασμένη εβδομάδα στο Ikea – για να το αποχαιρετήσει.