Την περασμένη εβδομάδα, όταν οι ηγέτες της απελπιστικά λίγης ΕΕ συναντιούνταν στις Βερσαλλίες, τα ρωσικά τανκς είχαν πια κυκλώσει το Κίεβο και προετοίμαζαν την κόλαση πυρός που εξαπέλυσαν λίγο μετά. Μία σειρά πόλεις της Ουκρανίας είχαν ήδη πέσει στα χέρια της Μόσχας. Ο κόσμος έβλεπε τους Ρώσους να διαπράττουν φρικτά εγκλήματα πολέμου. Στη Μαριούπολη και αλλού οι βόμβες έπεφταν βροχή και οι πολιορκημένοι πέθαιναν επίσης από αρρώστιες, κρύο και ασιτία. Παράλληλα, η διπλωματική κωμωδία της Τουρκίας είχε πιστοποιήσει ότι οι Ρώσοι δεν θα σταματήσουν είτε μέχρι να παραδοθεί η Ουκρανία, είτε μέχρι να την τσακίσουν στρατιωτικά. Εκείνη όμως αντιστάθηκε με πρωτόγνωρο θάρρος, που ξεπερνά κάθε τι που γνώρισε ο 21ος αιώνας. Την ίδια ώρα, οι ρωσικές επιθέσεις έφταναν στα σύνορα με άλλες χώρες. Παρ’ όλα αυτά, οι ελπίδες για δήθεν «διπλωματική λύση» είχαν, υποτίθεται, αναζωπυρωθεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή