Δεν υπάρχει πολιτικό γεγονός κάποιου ενδιαφέροντος που να μην έχει δημιουργήσει κύματα ευαισθησίας από τους καλλιτέχνες, και μάλιστα από τους λαϊκούς καλλιτέχνες του τραγουδιού που είναι το πιο δημοφιλές τμήμα της ποπ κουλτούρας. Η διάδοση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έκανε ευκολότερη τη συνεννόηση και τον συντονισμό όσων αισθάνονται ότι πρέπει να κινητοποιηθούν για κάποια δημόσια υπόθεση, αν και τη δεκαετία της χρεοκοπίας, που άνοιξε με τη γνωστή αντιμνημονιακή υστερία και έναν πρωτοφανή αντιευρωπαϊσμό, πολλές τέτοιου τύπου κινητοποιήσεις ενίσχυαν τους στόχους του λαϊκισμού.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή