Οι προτεραιότητες των ανθρώπων

Στις 26 Φεβρουαρίου συμπληρώθηκαν δυο χρόνια από την επιβεβαίωση του πρώτου κρούσματος Covid-19 στην Ελλάδα – η κυρία από τη Θεσσαλονίκη που επέστρεφε από επαγγελματικό ταξίδι στην Ιταλία. Αυτή η δυσάρεστη επέτειος έπεσε Σάββατο, έτσι στη σαββατιάτικη έκδοση των «ΝΕΩΝ» έγραψα ένα σχετικό κείμενο. Μόνο που τα κείμενο του Σαββάτου πρέπει να τα παραδίδουμε από Πέμπτη. Εγραφα λοιπόν στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα της, έτσι κι αλλιώς, αναμενόμενης εισβολής των Ρώσων στην Ουκρανία. Οι εντυπώσεις δεν είχαν ακόμη καταγραφεί στη συνείδησή μας, το τοπίο ήταν μεν ξεκάθαρο αλλά το «βάθος» του θολό και μη προβλέψιμο. Οι εικόνες της τραγωδίας δεν είχαν ακόμη εντυπωθεί. Κάποιοι μιλούσαν για έναν «πόλεμο» λίγων ημερών. Ο κορωνοϊός, έστω και για επετειακούς λόγους, κυκλοφορούσε ακόμη στις κεντρικές λεωφόρους της ειδησεογραφίας. Κι εγώ στοκάριζα θέματα για τις επόμενες μέρες. Πότε θα έγραφα για τα δύο χρόνια από τον πρώτο θάνατο από Covid-19, πότε για την επέτειο της πρώτης φοράς που, με το τηλεοπτικό «ραντεβού των 6:00» μπήκαν στη ζωή μας ο Σωτήρης Τσιόδρας και ο Νίκος Χαρδαλιάς, πότε για τα πρώτα μηνύματα μετακίνησης στο 13033.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή