Η πίεση προς την Τουρκία να κλείσει τα Στενά, προκειμένου να αποκλειστεί η πρόσβαση των ρωσικών πολεμικών στον Εύξεινο Πόντο, δημιούργησε μία κατάσταση lose-lose. Είτε η Τουρκία θα προσαρμοζόταν στο δυτικό πλαίσιο και θα βρισκόταν αντιμέτωπη με τη ρωσική αντίδραση, είτε θα επιχειρούσε να τηρήσει στάση ουδετερότητας οπότε θα στοχοποιείτο από τη Δύση. Οσο υπήρχε μία κατάσταση διεθνούς σχετικής ισορροπίας και πολυπολισμού, η Τουρκία μπορούσε ταυτόχρονα να διαπραγματεύεται τη θέση της και με τη Δύση και με τη Ρωσία. Με τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο αυτή η δυνατότητα εξαερώθηκε και η Τουρκία ως μέλος του ΝΑΤΟ καλείται να υπηρετήσει τις προτεραιότητες της Δύσης. Επομένως το κλείσιμο των Στενών ήταν μονόδρομος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή